As humble as one can be
Sufferings as a way of
life
Passing along the trodden
path
Goes a soul, the
righteous servant
വിഘ്നമേതുമേ കൂസാതേ
പരിത്യാഗിയാം വിധേയന്‍
മാനവോന്നതിയ്ക്കാത്മാര്‍പ്പണം
ചെയ്തു താന്‍ മുന്നേറുന്നു
Our vices are his achings
Burdened with our torments
Discipline is his motto
Clear and Square, his
eyes
ലോകപാലനം തന്‍ നിയോഗം
യോഗക്ഷേമമുത്തമന്‍ വഴി
ധാതുക്കളേവമേ ത്യജിക്കയാം
ധീരനാം വിനയാന്വിതനാം ദാസന്‍
Ye shall flourish in
judgments
Sane conquest, a way of
life
Yet none notices the
enigma
For he, the unassuming
sufferer
നാള്‍കളേറേച്ചെന്നാലും
താവഴികള്‍ പൊലിഞ്ഞാലും
സത്യാര്‍ഥിതന്‍ പാതകളേവം
മുള്‍മുനകള്‍ നിറഞ്ഞു പോം
Time stood still, poised,
yet
Yearns to ease the sufferings
Of the Begotten one’s servants
and then came many to trail..
സഹസ്രാബ്ദങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞാലും
മാറുമോ ഈ ഗതികള്‍, പൂവിരി
പാത പൂകുമോ സജ്ജനം? ഈറന്‍
തുടക്കുമോ ഈ മിഴികള്?
Let time tell, let races resolve
Let humility rule, let
love win
Envy terminate, Money forsaken
Answers originate, Hatred
dissolve
സാക്ഷാത്കാരമര്‍ഹിക്കും സ്വപ്നങ്ങള്‍
സമാധാനം കാംക്ഷിക്കും മണ്ണിടം
ലോകനായകര്‍ തന്‍ മനോന്മനമാം
മഹദ്വചനങ്ങള്‍ നാം നിവര്‍ത്തിക്ക...എഴുതിയത്,
സുനിത ജിജൊ ഫ്ലവര്‍ഹില്‍
No comments:
Post a Comment